Charakterystyczne objawy pojawienia się przędziorków
Uprawa roślin ogrodowych czy doniczkowych to sposób na ozdobienie swego otoczenia, a dla wielu osób także pasja, której poświęcają znaczną część swego wolnego czasu. Niestety poza czerpaniem przyjemności z obserwowania i doglądania drzew, krzewów czy kwiatów nierzadko trzeba się zmierzyć z różnymi przeciwnościami zagrażającymi uprawom. Jednym z poważniejszych wyzwań, którym należy stawić czoła, są inwazje różnych gatunków szkodników. Zanim będzie można zastosować odpowiednie środki ochrony roślin, należy jednak ustalić, z czym mamy do czynienia. Przekonajmy się, jak poznać, że rośliny zostały zaatakowane przez przędziorki.
Czym są przędziorki i dlaczego są niebezpieczne?
Przędziorki to roztocza z rodziny przędziorkowatych, pasożytujące na roślinach, które zagrażają zarówno drzewom i krzewom owocowym (przędziorek owocowiec – Panonychus ulmi), jak i uprawom prowadzonym pod osłonami (przędziorek szklarniowiec – Tetranychus cinnabarinus) oraz roślinom rosnącym w doniczkach (przędziorek chmielowiec – Tetranychus urticae). Żerują one na dolnych powierzchniach liści, pozbawiając roślinę soków. Ich rozwojowi sprzyja przesuszone powietrze. Ze względu na niewielkie rozmiary są trudne do zauważenia, o inwazji tych szkodników można się jednak przekonać, obserwując zmiany zachodzące na liściach i całej roślinie.
Jak poznać, że na roślinie pojawiły się przędziorki?
Pojawienie się przędziorków wiąże się z występowaniem na spodnich powierzchniach liści drobnych plamek, które powstają tam, gdzie żerowały przędziorki. Są one pozostałością po otworach, którymi wysysały one soki z rośliny. Większa ilość roztoczy atakująca roślinę, oznacza pozbawianie jej niezbędnych do przetrwania substancji odżywczych, a łatwym do zauważenia symptomem będzie szybkie żółknięcie, zwijanie się oraz opadanie liści albo igieł. Występowaniu przędziorków towarzyszą także wytwarzane przez nie gęste, lecz niewielkich rozmiarów pajęczyny, składające się z drobnych i cienkich nici. Zwykle można na nie natrafić u nasady liści, jednak mogą też objąć większą ich część.